canto oscuro 682 ... (el intento)

as súas saias loito sorprende

o vento no meu lingua sen fondo

corpo escondido na escuridade

parte do espello lumen

estrela profunda nace nos desexos

gritantes

frontal marea vermella, detrás o infinito

pelo sangue

pel de neve

inferno soa teu feitizo nas miñas ilusións

Deusa Bruxa dando aos meus demos

ideas para as miñas mortes cemiterios

iso sen perder a mente

e como sombra

Te bico na lápida

aproveitando o pouco tempo que me deches

ata ese futuro

onde a túa cara

na ningunha luz detrás do cristal

afúndese na profundidade do silencio

e logo, gravado na miña memoria

cego ... podo ter as túas seducións